กรรมลามก ๑๔ ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 120 / 162

Bull อานิสงส์ถวายม้าอาชาไนย ๓๔๔ เป็นครั้งหลังสุด เราละความชนะและความแพ้แล้ว ได้ถึง ฐานะอันไม่หวั่นไหว ในกัปที่ ๓,๕๐๐ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ผู้เป็นกษัตริย์มีเดชมาก ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ มีพละมา

บทความนี้พูดถึงอานิสงส์จากการถวายม้าอาชาไนยและผลของการสร้างบุญในอดีตชาติที่นำไปสู่ความสุขและความสำเร็จในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประวัติการสร้างบารมีของพระโอปวยหเถรเจ้า ที่ในภพชาติสุดท้ายได้บรร

ธรรมะเรll อานิสงส์ถวายภัตตาหาร ๓๖๑ ทุกชีวิตที่เกิดขึ้นมา มีจุดสุดท้ายที่เหมือนกัน คือ ล้วน บ่ายหน้าไปสู่ความตาย ความตายนั้นติดตัวเรามาพร้อมๆ กับ การลืมตาขึ้นมาดูโลก บัณฑิตนักปราชญ์ผู้มีปัญญาจะมองเห็นว

ทุกชีวิตย่อมมีจุดหมายเดียวคือการเผชิญกับความตาย ซึ่งไม่ควรเป็นสิ่งที่น่ากลัว หากแต่ควรเป็นเครื่องเตือนสติให้ดำรงชีวิตด้วยปัญญาและสร้างบุญบารมี เพื่อที่เมื่อถึงเวลาก็จะสามารถจากไปอย่างสงบสุข สร้างความเ

ธรรมะเพื่อประชาชll อานิสงส์ถวายภัตตาหาร ကောက พระเถระรูปนี้นับว่า ท่านเป็นผู้ที่มีบุญเก่าสั่งสมมาดี เพราะท่านได้มองย้อนไปดูประวัติในแต่ละภพแต่ละชาติ ทำให้ ทราบว่า ท่านเป็นผู้ที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา แ

บทความนี้เสนอเกี่ยวกับอานิสงส์ของการถวายภัตตาหาร โดยยกตัวอย่างพระเถระที่มีบุญเก่าสั่งสมและจิตใจเมตตาที่เกิดจากการทำบุญในอดีต ทำให้ท่านมีโอกาสสร้างบุญในทุกภพชาติ พร้อมบทเรียนจากชีวิตของท่านเมื่อได้พบพร

ธรรมะเพื่อประชาช อานิสงส์ รักษาศีล จนตลอดชีวิต ๕๐๑ ความไม่ประมาทเป็นยอดแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย ใคร ก็ตามที่มีความไม่ประมาทตระหนักแน่นอยู่ในใจ ความคิด คําพูด และการกระทำของผู้นั้นย่อมจะถูกต้องร่องรอยในธรร

ความไม่ประมาทเป็นหัวใจของกุศลธรรมในพระพุทธศาสนา ช่วยให้การกระทำคิดพูดถูกต้อง เมื่อมีสติอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ชีวิตจะมีคุณค่าที่สุด รวมถึงรักษาศีลห้าซึ่งนำมาซึ่งอายุยืน โภคสมบัติมาก และปัญญาคมกล้า หากมีค

Bsu:mall อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล ๕๑๐ แห่งอุโบสถอันประกอบด้วยองค์ ๔ ประการ เปรียบเหมือน รัศมีพระจันทร์ข่มหมู่ดวงดาวทั้งหมด เพราะฉะนั้นแหละ หญิงหรือชายผู้มีศีล สมาทานอุโบสถอันประกอบด้วยองค์ ๘ แล้ว กระทำบ

การรักษาอุโบสถศีลเป็นการสร้างบารมีและยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อความบริสุทธิ์และเข้าถึงสุคติสวรรค์ หลวงพ่อชี้ให้เห็นว่าผู้รักษาศีลมีความแตกต่างจากคนทั่วไปที่มัวแต่แสวงหาทรัพย์สิน ต้

ธรรมะเพื่อประชา อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล ๕๑๕ ใน ด้วยองค์ ๘ ตลอด ๑๔ ค่ำ ๑๕ ค่ำ และ ๘ ค่ำ แห่งปักษ์ และ ตลอดปาฏิหาริยปักษ์ เป็นผู้สำรวมอยู่ในศีลเป็นนิตย์ คือเว้น จากการฆ่าสัตว์ ระวังจากการพูดเท็จ จากการลั

การรักษาศีลเป็นพื้นฐานสำคัญของการมีชีวิตที่ดี การปฏิบัติตนตามธรรมเพื่อให้เกิดอานิสงส์และความสงบในจิตใจ การห่างไกลจากความไม่ดี ช่วยให้ชีวิตมีรัศมีตลอดจนก่อให้เกิดบุญที่ยั่งยืน. บุญที่สั่งสมช่วยให้เข้าถ

จัณฑาล จีวร จุติ ธรรมะเพื่อประช พจนานุกรม สำหรับ หนังสือ ธรรมะเพื่อประชาชน ๕๔๓ ลูกต่างวรรณะ เช่น บิดาเป็นศูทร มารดาเป็นพราหมณ์ มีลูกออกมา เรียกว่า จัณฑาล ผ้าที่ใช้นุ่งห่มของพระในพระพุทธศาสนาผืนใดผืนหน

จัณฑาล หมายถึง ลูกต่างวรรณะที่เกิดจากการรวมตัวระหว่างศูทรและพราหมณ์ จีวรในพระพุทธศาสนาประกอบด้วยสามผืน ได้แก่ สังฆาฏิ อุตราสงค์ และอันตรวาสก โดยมีหลักการของกรรมที่ส่งผลต่อภพหลังและการรักษาความเพียรในศ

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 17 สนธิ [๑๙] ในบาลีภาษา มีวิธีต่อศัพท์และอักขระ ให้เนื่องกันด้วย อักขระ เพื่อจะย่นอักขระให้น้อยลง เป็นการอุปการะในการแต่งฉันท์ และให้คำพูดสละสลวย เรีย

บทนี้พูดถึงวิธีการต่อศัพท์และอักขระในภาษาบาลี โดยเน้นการใช้สนธิซึ่งช่วยในการสร้างภาษาที่สละสลวยและย่นอักขระให้สั้นลง มีการแยกประเภทการต่อที่สำคัญ เช่น สระสนธิ พยัญชนะสนธิ นิคคหิตสนธิ และเสนอวิธีอุปการ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 213 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 213 โวหาร ฯ วิโอปุพฺโพ หร กฎเน วิสรุชปทาทิโต ณ ณ โลปวุฑฒิ ฯ นิสสยสุส โวหาโร นิสสยโวหาโร ฯ มัญจา ม

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการเข้าใจอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และการนำเสนอในรูปแบบของโวหารซึ่งอธิบายถึงหลักการและรายละเอียดต่างๆ ตั้งแต่การคำนวณและการวิเคราะห์ ทั้งยังมีการพูดถึงความสำคัญของการใช้การเรียนรู้ทางอภิ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 24 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 24 จกฺขุวิญญาณ์ อาทิ เยส์ สมปฏิจฉนนาทีน ตานี จกฺขุวิญญาณาที่นี่ ฯ อาทิสทฺเทน สมฺปฏิจฉนนาทีน ตทา

ในหน้านี้มีการพูดถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และอธิบายเกี่ยวกับจักขุวิญญาณและวัตถุต่าง ๆ รวมทั้งการวิเคราะห์ภาวะของวัตถุและความสัมพันธ์กับจักขุไรบบนพื้นฐานหลาย ๆ ประการ เช่น กฎหมณฑล, ปวตฺต, กิริยาวิเสสน์

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 262 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 262 อริยานิ จ ตานิ สัจจานิ จาติ อริยสัจุจาน ฯ อริยกรตตาติ วจน ทฬห์ กโรนฺโต อาห อิมานิตยาทิ ฯ [๑

อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับอริยะสัจ 4 ประการ รวมถึงการประยุกต์ใช้ความหมายในชีวิตและการทำงานเพื่อบรรลุความสงบในจิตใจ โดยความเข้าใจในพฤติกรรมและสัญชาตญาณของอริยบุคคลและแนวทางปฏิบัติตามหลั

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 55 ต่างชาติฯ ก็ด้วย ปิ ศัพท์ ในบทว่า ปญฺจปิ นี้ ท่านรวบรวมนัย ที่ต่างกัน มีอาทิอย่างนี้ว่า นวกนัยล้วน ๆ ด้วยอำนาจจตุกกนัยและ ปัญจกนัย น

บทที่ 55 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี รวมประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับนวกนัยและความแตกต่างในวิบากจิตที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของพุทธศาสนา เช่น การเข้าใจอารมณ์และปฏิปทาที่ส่งผลต่อการบรรลุธรรม รวมถึงการแสดงออกของจิ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 63 คาถาว่า จตุมคฺคปุปเภเทน เป็นต้น ประกอบความว่า โลกุตตร จิตอย่างประเสริฐ คือที่เรียกว่าอย่างยิ่ง เพราะไม่มีจิตอื่นจะยิ่งไปกว่า ตน ท่าน

บทนี้อธิบายถึงโลกุตตรจิตซึ่งเป็นจิตที่มีความประเสริฐที่สุด โดยได้เสนอมุมมองเกี่ยวกับการตัดกิเลสและการบรรลุถึงสัมมาสมาธิผ่านมรรค ๔ อธิบายถึงความแตกต่างของจิตและผลของการกระทำที่เกิดจากกุศลจิต อธิบายการเ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 77 [สังคหคาถา] ธรรม ๓๘-๓๗-๓๗ (๓๗ สองคร้ง) และ ๓๖ มี ในสุภจิต (กามาวจรโสภณจิต) ธรรม ๓๕-๓๔-๓๔ (๒๔ สองครั้ง) และ ๓๓ มีใน กิริยาจิต ธรรม ๓๓

บทนี้กล่าวถึงธรรมในจิตประเภทต่าง ๆ รวมถึงกามาวจรโสภณจิต, กิริยาจิต และวิบากจิต โดยลงลึกในธรรม 13 ประการ และอธิบายความเชื่อมโยงกับโลภะและมานะ รวมถึงการแยกประเภทต่าง ๆ ของจิต ทั้งอโकุศลจิตและกุศลจิต เพื

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 78 ที่ ๓ อย่างนั้นเหมือนกันฯ ธรรม ๑๘ กับโลภะและมานะ ถึงการ สงเคราะห์เข้าในอสังขาริกจิตที่ 4 เหมือนกัน ฯ ก็ธรรม ๒๐ เหล่านั้น นั่นแล เว้น

เนื้อหาในหน้านี้เน้นการวิเคราะห์ธรรม ๑๘ กับโลภะ มานะ และการสงเคราะห์ในอสังขาริกจิตที่ ๔ รวมถึงธรรม ๒๐ และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอกุศลจิตต่าง ๆ ที่มีการประกอบด้วยอาการ ๓ ประการ และสรุปการส่งเสริมในด้านจิต

99 ๆ ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 79 ก็ในบรรดาอเหตุกจิต ธรรม ๑๒ ที่เป็นอัญญสมานาเจตสิก เว้น ฉันทะ ถึงการสงเคราะห์เข้าในสนจิตก่อน ฯ อนึ่ง (ธรรม ๑๑ เหล่า นั้น) เว้นฉั

บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์และศึกษาเกี่ยวกับอเหตุกจิต ๑๘ และเจตสิกที่เกี่ยวข้อง โดยใช้ธรรม ๑๒, ๑๑, ๑๐ และ ๒ เป็นฐานในการเข้าใจธรรมอย่างลึกซึ้งและช่วยให้ผู้ศึกษาสามารถทราบถึงความแตกต่างในการทำงานของเ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 102 ที่มีเวทนาต่างกัน ดุจแก่จิตที่มีชาติต่างกัน ฯ สองบทว่า ตโย โสฬสจิตฺเตสุ ความว่า ธรรม ๓ ประการมี สัมมาวาจาเป็นต้น ย่อมบังเกิดขึ้นในจ

เนื้อหาส่วนนี้ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี เดินหน้าด้วยการอธิบายถึงความแตกต่างในเวทนาของจิตต่าง ๆ ที่ปรากฏและเกิดจากอำนาจของจิตที่แยกออกและเข้ากัน โดยชี้ให้เห็นถึงธรรม ๓ ประการที่มีสัมมาวาจาเป็นองค์ประกอบที

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 142 และอารมณ์มีนัยดังที่ข้าพเจ้ากล่าวแล้ว ในก่อนนั่นแล ฯ วิญญาณ ๖ คือ จักขุวิญญาณ ๑ โสตวิญญาณ ๑ ฆานวิญญาณ ๑ ชิวหาวิญญาณ ๑ กายวิญญาณ ๑ ม

บทความนี้สำรวจเกี่ยวกับอารมณ์และวิญญาณ ตามหลักอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยแบ่งปันข้อมูลเกี่ยวกับวิญญาณ 6 ประการและวิถี 5 ประการที่เชื่อมโยงกับอารมณ์ การทำงานของจิตและขณะจิตที่มีผลต่อการรับรู้และการตอบสนองต

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 231 เพราะผนวกบุญกิริยาวัตถุ ๓ อย่าง มีปัตติทานเป็นต้นนอกนี้เข้าใน บุญกิริยาวัตถุทั้ง ๓ ด้วยอำนาจทาน ศีล และภาวนา ด้วยประการ အာ อย่างนี้

ในหน้าที่ 231 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา กล่าวถึงการผนวกบุญกิริยาวัตถุ ๓ อย่าง ได้แก่ ปัตติทาน โดยอำนาจของทาน ศีล และภาวนา. ที่กล่าวถึงรูปาวจรกุศลว่ามีลักษณะเป็นมโนกรรมอย่างเดียว

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 239 [อธิบายตเหตุกทุเหตุกกรรมชักปฏิสนธิมาได้และไม่ได้ ก็เพราะญาณเป็นปฏิปักษ์ต่อโมหะ หรือต่ออกุศลธรรมทั้งปวง อันเป็นนิมิตแห่งวิบัติของคนบ

เนื้อหาในหน้านี้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างติเหตุกรรมและทุเหตุกรรม บทบาทของญาณที่เป็นปฏิปักษ์ต่อโมหะ และอิทธิพลของกรรมในชีวิตมนุษย์ โดยพูดถึงการสร้างสรรค์หรือทำลายอันเกิดจากกรรมที่สัมปยุตด้วยญาณ และกา